Ontwarren.

Hoe is het ooit begonnen?  De liefde voor dieren? Het verlangen naar vrijheid? Het verlangen om een verschil te maken? Er niet tegen kunnen dat mensen hun kop in het zand steken? De mensen willen laten zien dat het heus ook anders kan? Pijn en onrecht zien en er iets aan willen doen?  Een goed voorbeeld geven? Creatief willen zijn?
Vroeger. Mijn moeder toverde voor negen personen eten uit de keuken. Maar vrienden en vriendinnen mochten gerust mee eten en er was altijd genoeg. Ik keek altijd verlangend toe en wilde helpen maar dat mocht niet. Mijn moeder deed alles veel sneller en beter vond zij. Alleen als er iemand jarig was dan mocht ik de pannenkoeken bakken! Stapels, warm gehouden met een bord op een pan kokend water. Ik was er de hele middag mee bezig en zette dan trots de pannen op tafel. Binnen een kwartier hadden de wolven het verslonden! Dat maken van die pannenkoeken was elke keer weer toveren! Heerlijk vond ik dat. En dan iedereen rond de tafel en smullen!
​Helder. Dus misschien is het een mengsel? Volgens een heleboel mensen die er verstand van hebben (van ondernemen) moet je missie duidelijk zijn, je doelgroep en je niche ook. Vast nog veel meer waar ik even niet op kom. Maar buiten het bedenken van al die dingen heb je ook nog de roep van het hart. Wat mij uniek maakt vormt misschien wel mijn bijdrage aan de wereld. En dan is dat mijn grootste vervulling. Ik ben met dit nieuwe avontuur gewoon op pad gegaan. Dat willen doen waar ik goed in ben. Het verlangen om mijn dromen te creëren  en mezelf recht te doen. Mijn talenten niet onder de korenmaat maar levend in het licht!